Δομνίτσα Λανίτου-Καβουνίδου (1914-2011)

Πλήρης ημερών απεβίωσε η πρώτη Ελληνίδα που συμμετείχε ποτέ σε Ολυμπιακούς Αγώνες.

Πλήρης ημερών απεβίωσε η πρώτη Ελληνίδα που συμμετείχε ποτέ σε Ολυμπιακούς Αγώνες (1936), Δόμνα Λανίτου-Καβουνίδου.

Γεννημένη το 1914 (ή το 1916 κατ’άλλες πηγές) στη Λεμεσσό της Κύπρου, κόρη του κύπριου αγωνιστή Νικολάου Λανίτη και της Σαπφούς Κολακίδη. Το 1931 ήρθε στην Αθήνα και φοίτησε στο Κολλέγιο Θηλέων, και στους πανελλήνιους γυναικών της ίδιας χρονιάς έλαβε μέρος λαμβάνοντας επτά πρώτες θέσεις, όσα και τα αγωνίσματα στα οποία έλαβε μέρος κάνοντας αντίστοιχα 7 νέα πανελλήνια ρεκόρ (μήκος, μήκος άνευ φοράς, ύψος, ύψος άνευ φοράς, 100m, 60m, σκυταλοδρομία 4×100). Διακρίθηκε ιδιαίτερα στα 80 εμπόδια, αγώνισμα στο οποίο έφθασε μέχρι τα ημιτελικά στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Βερολίνου.

Κατείχε τα πανελλήνια ρεκόρ γυναικών σε όλα τα άλματα και τους δρόμους για πολλά χρόνια. Τα τελευταία της ρεκόρ καταρρίφθηκαν τη δεκαετία του ’60. Προς το τέλος της αθλητικής της καριέρας έλαβε μέρος (πάλι μόνη ελληνίδα) και στους Ολυμπιακούς του Λονδίνου το 1948. Το 1939 αποφοίτησε από τη Σχολή Πολιτικών Επιστημών της Παντείου.

Tο 1936 η Λανίτου σημείωνε επιδόσεις διεθνούς επιπέδου και καλύτερες, συγκριτικά, από των περισσότερων ανδρών. Oμως, όταν ο ΣEΓΑΣ κατήρτισε τον κατάλογο με τους αθλητές, που θα πήγαιναν στους Oλυμπιακούς, δεν την είχε περιλάβει. Eγραψε, απλώς, «ίσως» μία αθλήτρια». Σχολίασαν την επομένη οι εφημερίδες: «Γιατί ίσως; H Λανίτου σημειώνει επιδόσεις διεθνούς επιπέδου». Eτσι η 22χρονη πρωταθλήτρια πήγε στο Bερολίνο. Eκεί έτρεξε στα 80μ. εμπόδια και στα 100μ. Στα εμπόδια προκρίθηκε στους ημιτελικούς, ως 3η στην σειρά της, με 12.6. Στους ημιτελικούς τερμάτισε πάλι 3η. Στον τελικό προκρίνονταν οι δύο. Στα 100μ. έμεινε στον προκριματικό.

Αυτά που πέτυχε ήταν περίφημα για Eλληνίδα. «Δεν αγωνιζόμασταν σε διεθνείς αγώνες, για ν’ αποκτήσουμε πείρα. Πριν από τους Oλυμπιακούς έγινε στην Αθήνα μια συνάντηση με Αυστριακές αθλήτριες. Mετά, ταξιδεύοντας προς το Bερολίνο, σταματήσαμε για αγώνες στη Bουδαπέστη. Tην πρώτη ημέρα, στα εμπόδια, είχα φοβερό «τρακ». Nόμιζα ότι θα μείνω πάνω στα εμπόδια. Tην επομένη, στα 100μ., ήμουν καλά. Eυτυχώς, που έγινε κι αυτή η συνάντηση», λέει. Kαι θυμάται κάτι χαρακτηριστικό: «Oταν ταξιδεύαμε για το Bερολίνο, μας πήραν κουκέτες. Στην επιστροφή μάς έβαλαν σε θέσεις… Γυρίζοντας, σταματήσαμε στον Bόλο για αγώνες. Hθελαν να μας δουν. Mάλιστα, έτρεξα στα 4X100μ…. ανδρών, επειδή δεν υπήρχε τέταρτος δρομέας».

Η Δομνίτσα παντρεύτηκε το 1941 τον πολιτικό μηχανικό Κώστα Καβουνίδη με τον οποίο απέκτησε ένα γιο, τον Σπύρο. Όταν τερμάτισε την αθλητική της καριέρα συνέχισε να ασχολείται με τον αθλητισμό γυναικών από διοικητικές θέσεις. Διετέλεσε Γενική Γραμματέας και μετά Πρόεδρος της Τεχνικής Επιτροπής Αθλητισμού Γυναικών του ΣΕΓΑΣ ενώ παράλληλα έγραφε σε εφημερίδες για αθλητικά θέματα.

Εκτός από τον αθλητισμό η Δομνίτσα είχε κοινωνική προσφορά. Στον πόλεμο υπηρέτησε ως εθελόντρια νοσοκόμα. Υπήρξε από τα παλαιότερα μέλη του Συνδέσμου για τα Δικαιώματα της Γυναίκας και του Συλλόγου Ελληνίδων Επιστημόνων.

Από το 1964 ήταν μέλος του διοικητικού συμβουλίου της Ένωσης Κυπρίων Ελλάδας και μάλιστα για πολλά χρόνια αντιπρόεδρος όπως επίσης και μέλος του διοικητικού συμβουλίου της Εταιρείας Αυτοδιάθεσης Κύπρου. Ήταν επί σειρά ετών πρόεδρος του Συλλόγου Αποφοίτων του Κολεγίου Θηλέων. Το 1958 ήταν υποψήφια του Κόμματος Φιλελευθέρων στην Α’ Περιφέρεια Αθήνας. Μαζί με συναθλητές της ήταν στην τιμητική συνοδεία γύρω από το φέρετρο του δολοφονημένου Γρηγόρη Λαμπράκη.

Τιμήθηκε επανειλημμένα για την προσφορά της από την ελληνική πολιτεία, από το σύλλογο της ΑΟΠΦ, από τον Σύνδεσμο για τα Δικαιώματα της Γυναίκας, από τη Διεθνή Ολυμπιακή Ακαδημία και από την κυβέρνηση της ιδιαίτερης πατρίδας της, της Κύπρου. Στην Κύπρο, στη Λεμεσσό δόθηκε το όνομά της σε δρόμο έξω από το Στάδιο της Λεμεσού. Η κηδεία της θα γίνει στο Α’ Νεκροταφείο της Αθήνας την Τετάρτη 22/6 στις 2.00 μ.μ.

Περισσότερα:
http://www.tovima.gr/sports/article/?aid=407161

Ένα εκτενές αφιέρωμα στη συμμετοχή της Δομνίτσας Λανίτου στους Ολυμπιακούς του Βερολίνου το 1936:
http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathglobal_1_18/07/2004_1283038

Μια συνέντευξη της στη δημοσιογράφο Σοφία Διγενή-Κολιοτάση και την εκπομπή “Οι Γυναίκες Σήμερα”:

Κοινοποίησέ το

Μοιράσου το άρθρο με τους φίλους σου!

Shares