Επικονδυλίτιδα
Θα έχετε ακούσει τους όρους “Αγκώνας του Τενίστα” ή επικονδυλίτιδα οι οποίοι περιγράφουν τον ορθό ορισμό της τενοντοπάθειας που υφίσταται ο μακρύς ή/και βραχύς εκτείνων τον καρπό μυς. Όπως και αν ειπωθεί, πρόκειται για μια επώδυνη κατάσταση, η οποία συνήθως χρήζει αντιμετώπισης με τη Φυσικοθεραπευτική να είναι κριτικής σημασίας. Εκδηλώνεται ως συνέπεια επαναλαμβανόμενου μικροτραυματισμού, λόγω μειομετρικής, πλειομετρικής υπερφόρτισης των εκτεινόντων του καρπού και των υπτιαστών.
Ο πόνος εντοπίζεται στην έξω επιφάνεια του αγκώνα και αναπαράγεται κατά την παθητική κάμψη του καρπού με τον αγκώνα σε έκταση, όπως κατά την έκταση του καρπού ενάντια σε αντίσταση με τον αγκώνα σε πλήρη έκταση. Σε μεγάλο ποσοστό τα ευρήματα μιας μαγνητικής τομογραφίας (MRI) ταυτίζονται με αυτά των κλινικών δοκιμασιών για την Επικονδυλίτιδα.
Στάδια Επούλωσης Επικονδυλίτιδας
- 1η Φάση: Οξύ Φλεγμονώδες Στάδιο (1η έως 7η ημέρα) Στόχος είναι η ελάττωση του πόνου και η επανάκτηση της κινητικότητας σε πλήρες εύρος, ανώδυνα.
- 2η Φάση: Στάδιο Ινοπλασίας-Αναγέννησης (8η ημέρα έως 3 εβδομάδες). Στόχος είναι η βελτίωση της δύναμης και της ελαστικότητας των μυών του αγκώνα καθώς και των γειτονικών αρθρώσεων.
- 3η Φάση: Στάδιο Ωρίμανσης-Ανακατασκευής (3η εβδομάδα έως πλήρη επάνοδο). Στόχος είναι η πλήρη εξάλειψη των συμπτωμάτων και η επανένταξη στις δραστηριότητες που εμπλέκουν την άρθρωση.
Θα πρέπει να τονιστεί πως οι κατάλληλες οδηγίες του Φυσικοθεραπευτή όσον αφορά την πρόληψη υποτροπής αποτελούν σημαντικό κομμάτι του προγράμματος αποκατάστασης, καθώς ένα πρόγραμμα ασκήσεων σχεδιασμένο για να αυξήσει την ελαστικότητα και δύναμη των μυών που υποφέρουν μπορεί να ωφελήσει μακροπρόθεσμα. Επιπλέον η διατήρηση των φυσιολογικών επιπέδων κολλαγόνου στα οστά, το χόνδρο, τους τένοντες, τους μυς και τους συνδετικούς ιστούς είναι ζωτικής σημασίας για την πρόληψη.
Αντιμετώπιση Επικονδυλίτιδας
Μέσα αντιμετώπισης: κρυοθεραπεία (παγομάλαξη, κρύα επιθέματα, κρέμες/gel), ηλεκτροθεραπεία (TENS, υπέρηχο, laser), ελαστική περίδεση (kinisiotape, dynamic tape, combined tape)
Μέθοδοι-Τεχνικές αντιμετώπισης: υδροθεραπεία, ειδικές τεχνικές κινητοποίησης (manual therapy), κινησιοθεραπεία (ασκήσεις ενδυνάμωσης, ασκήσεις νευρομυικού συντονισμού, διατάσεις)
Συμπληρωματικά, μπορεί να χρησιμοποιηθεί αντιφλεγμονώδης αγωγή για τον πόνο. Το πακέτο μιας επιτυχημένης αποκατάστασης μπορεί να ολοκληρωθεί και με τη χρήση καταλλήλων συμπληρωμάτων διατροφής όπως π.χ. το Collagen το οποίο περιέχει ειδικά πεπτίδια κολλαγόνου τα οποία σύμφωνα με εργαστηριακά ευρήματα [1,2] μπορούν αφενός να βοηθήσουν στην αναγέννηση του χόνδρου οποίος έχει υποστεί φθορά (fortigel) και αφετέρου να εξασφαλίσουν μια δυνατή και σταθερή δομή στα οστά βελτιώνοντας την ανθεκτικότητα και την ελαστικότητα τους και επιβραδύνοντας σημαντικά τη διαδικασία αποδόμησης τους.
Δημήτρης Κριτσιώτης
Φυσικοθεραπευτής MSc in Pediatric Rehab, SPPThess
Βιβλιογραφία
- Oesser S, Adam M, Babel W, Seifert J., “Oral administration of (14)C labeled gelatin hydrolysate leads to an accumulation of radioactivity in cartilage of mice (C57/BL).”, J Nutr. 1999 Oct;129(10):1891-5.
- McAlindon TE, Nuite M, Krishnan N, Ruthazer R, Price LL, Burstein D, Griffith J, Flechsenhar K., “Change in knee osteoarthritis cartilage detected by delayed gadolinium enhanced magnetic resonance imaging following treatment with collagen hydrolysate: a pilot randomized controlled trial.“, Osteoarthritis Cartilage. 2011 Apr;19(4):399-405.
