Συνέντευξη με την Doris Barrilleaux – 1η Κυρία του bodybuilding (2/3)

(For the interview in English, click here)

Στο 1ο μέρος της συνέντευξης του XBody.gr με τη θρυλική πρωτοπόρο του γυναικείου bodybuilding, Doris Barrilleaux, μάθαμε πώς ξεκίνησε να ασχολείται με το bodybuilding, τους πρώτους της αγώνες στα τέλη της δεκαετίας του 1970 ως αγωνιζόμενη, και έπειτα ως διοργανώτρια, καθώς και την αποφασιστικότητά της να οργανώσει το bodybuilding γυναικών ως ένα ανεξάρτητο και αυτοδιοικούμενο κομμάτι της σωματικής διάπλασης.

Συνεχίζοντας στο 2ο μέρος (από συνολικά 3), μπαίνουμε στη δεκαετία του 1980, μια εποχή όπου η Doris Barrilleaux ήταν ιδιαίτερα δραστήρια στην IFBB. Μας προσφέρει ορισμένες πολύ συναρπαστικές ιστορίες από την εποχή εκείνη, μαζί με σπάνιο φωτογραφικό υλικό μιας άλλης εποχής. Εξελέγη επικεφαλής Αντιπρόσωπος Γυναικών το 1980, και ήταν επικεφαλής Κριτής στο Ms. Olympia 1981. Εντός της IFBB, σχημάτισε την Αμερικάνικη Ομοσπονδία Γυναικών Bodybuilders (American Federation of Women Bodybuilders, AFWB) η οποία απορρόφησε μεν τον οργανισμό της SPA,  αλλά τελικά απορροφήθηκε η ίδια από την NPC.  Μας διηγείται για το πώς είναι να είσαι κριτής, για την κατηγορία ζευγαριών (Mixed Pairs) η οποία έχει καταργηθεί, και μας σκιαγραφεί την πολιτική της εποχής εντός της IFBB, και τα γεγονότα τα οποία την οδήγησαν στην αποχώρησή της από την Ομοσπονδία το 1984. Τέλος, μας αναφέρει και ορισμένα ενδιαφέροντα στοιχεία για την περίφημη ταινία του 1985,Pumping Iron II: The Women.

Για την εποχή στην IFBB, το να είναι Κριτής, και για τα πολιτικά του bodybuilding

GRF: Ποιο ήταν το 1ο Ms. Olympia στο οποίο ήσασταν Κριτής; Τι θυμάστε από τις αγωνιζόμενες; Με τόσα διαφορετικά είδη σωμάτων απέναντί σας, ήταν ποτέ δύσκολο να είστε Κριτής ή είχατε πάντα μια καθαρή εικόνα στο μυαλό σας για το πώς αναμένατε να είναι οι αγωνιζόμενες;

DJB: Η Ρέιτσελ ΜακΛίς (Rachel McLish), η άγνωστη καλλονή από το Χάρλινγκεν, Τέξας κέρδισε το πρώτο Miss Olympia το 1980, και ξανά το 1982. Το πρώτο στο οποίο εγώ ήμουν Επικεφαλής Κριτής ήταν το 1981 όταν η Κίκι Ελόμαα (Kike Elomaa) από τη Φινλανδία, κέρδισε τον τίτλο.

Η Doris Barrilleaux με τη Rachel McLish στο Ms. Olympia του 1980
Kike Elomaa, Ms. Olympia 1981
Doris Barrilleaux, Επικεφαλής-Κριτής της IFBB στο Ms. Olympia του 1981

Την εποχή εκείνη χρησιμοποιούσαμε ένα σύστημα βαθμολόγησης 20 πόντων για την αξιολόγηση των τριών γύρων, Συμμετρίας, Μυϊκότητας, και Παρουσίασης. Εδώ βλέπεις ένα δείγμα των πρώτων καρτών αποτελεσμάτων.

Δείγμα κάρτας αποτελεσμάτων από τα 1981 IFBB World Games με τόπο διεξαγωγής την Santa Clara, CA.

Σύντομα διαχωρίσαμε τις κατηγορίες στα δύο, Ελαφρού Βάρους (Lightweight) και Μέσου Βάρους (Middleweight). Δεν υπήρχε τρόπος για να προβλέψει κανείς το αποτέλεσμα που καθοριζόταν από το άθροισμα των πόντων. Ένα καλά ανεπτυγμένο σώμα, αλλά με μέτριο ποζάρισμα μπορούσε να χάσει από κάποιο με μια θαυμάσια ρουτίνα, αλλά με πολύ μικρή ανάπτυξη. Βρήκαμε αυτό το σύστημα μακράν πιο περίπλοκο από απλά να κατατάσσουμε κάθε αγωνιζόμενη. Η τελευταία μου ανάμιξη με το Ms. Olympia ήταν το 1984 ως συμπαρουσιάστρια με τον Joe Tete. Δεν έχω γνώση για το πώς είναι το σύστημα βαθμολόγησης σήμερα.

Η Doris Barrilleaux με την Ms. Olympia 1981, Kike Elomaa

GRF: Θυμάστε κάποιο γλαφυρό περιστατικό στην καριέρα σας ως Κριτής της IFBB;

DJB: Ένα περιστατικό το οποίο θεωρήθηκε γλαφυρό από μια ολόκληρη ομάδα συνέβη στην Ευρώπη στις αρχές της δεκαετίας του 1980. Υπήρχε κάποιος που δούλευε για κάποιο περιοδικό και τον οποίο αντιπαθούσαν όλοι. Εάν έλεγες ότι το χιόνι είναι άσπρο, εκείνος θα επιχειρηματολογούσε ότι ήταν μαύρο. Εάν έλεγες ότι το κάρβουνο είναι μαύρο, εκείνος θα επέμενε ότι ήταν λευκό. Υπήρχε στην άκρη του δρόμου ένα καραβάνι αρκετών αυτοκινήτων με όλους τους κριτές και τους αξιωματούχους, έτοιμο να ξεκινήσει για το χώρο διεξαγωγής του αγώνα. Καθώς εκείνος πλησίαζε περπατώντας, ένα-ένα τα αυτοκίνητα ανέβαζαν τα παράθυρα και κλείδωναν τις πόρτες. Προσπάθησε, ανεπιτυχώς, να μπει σε ένα από αυτά. Το καραβάνι έφυγε χωρίς εκείνον.

Ένα άλλο περιστατικό συνέβη όταν χρησιμοποιούσαμε τις μεγάλες κάρτες βαθμολόγησης τις οποίες κρατούσαμε ψηλά για να τις βλέπει και ο αγωνιζόμενος και οι θεατές. Αυτός ο διεθνής αγώνας της IFBB είχε 17 συμμετέχοντες. Ήμουν η μοναδική γυναίκα κριτής στο πάνελ. Η μόνη μου ασυμφωνία ήταν η κατάταξη του 16ου αθλητή στην 17η θέση, και του 17ου στην 16η. Όλες τις υπόλοιπες θέσεις τις πέτυχα ακριβώς όπως τελικά βγήκαν. Λες και είχε τόση σημασία για τις τελευταίες θέσεις. Τη νύχτα εκείνη, ενώ ο Γουίνστον Ρόμπερτς (Winston Roberts), Αντιπρόεδρος της IFBB και εγώ τρώγαμε μαζί δείπνο, εκείνος ο αγωνιζόμενος που βγήκε 16ος περπάτησε μέχρι το τραπέζι μας και κούνησε το δάχτυλό του προς το μέρος μου λέγοντας “Εσύ πήγαινε πίσω κουζίνα σου!” (You go back you kitchen!). Ήταν η λάθος στιγμή και η λάθος τοποθεσία για να με προσβάλλει ενώ καθόμουν με τον Winston στο εστιατόριο. Προερχόταν από εκείνες τις χώρες που έχουν τις γυναίκες σε χαμηλή υπόληψη. Άκουσα ότι αποβλήθηκε για ένα έτος από τους αγώνες. Κάποια φάση αργότερα, την ώρα που ο Τζο Γουίντερ (Joe Weider) με άφηνε στο Gold’s Gym στο Los Angeles, ποιος άλλος από τον αθλητή #16 βγήκε έξω τρέχοντας για να φιλήσει το χέρι μου;

Το επόμενο δεν είναι αστείο, αλλά ένα περιστατικό το οποίο δεν θέλω να θυμάμαι είναι όταν η αεροπορική εταιρία έχασε τις αποσκευές μου με όλα μου τα ρούχα και φωτογραφικό εξοπλισμό κατά την άφιξή μας στο Κάιρο στην Αίγυπτο. Συμπλήρωσα τις φόρμες υποδεικνύοντας ότι μέναμε στο Holiday Inn Giza, κοντά στις Πυραμίδες. Φορούσα μια ωραία ερυθρόλευκη φόρμα για τη μεγάλη πτήση από τη Φλόριδα.

Στο Κάιρο της Αιγύπτου.

Η Marsha Manion μου δάνεισε ένα φόρεμα για να φοράω στις εργασίες του αγώνα του Mr. Universe και του Διεθνούς Κονγκρέσου της IFBB για τις πέντε μέρες που θα βρισκόμασταν εκεί.

Με τον Lou Ferrigno φορώντας το φόρεμα της Marsha

Κάθε πρωί τηλεφωνούσα στο αεροδρόμιο να δω τι έγινε με την αποσκευή μου. Μία μέρα πριν φύγουμε, πήρα ένα ταξί για να τσεκάρω η ίδια αυτοπροσώπως. Μπαίνοντας στον προθάλαμο, στεκόταν εκεί, ολομόναχη στο κέντρο του παλιού ξύλινου πατώματος η μεγάλη κίτρινη βαλίτσα μου, η οποία βρισκόταν εκεί από τη νύχτα της άφιξής μου. Ρώτησα γιατί κανείς δεν με ειδοποίησε. Η απάντηση ήταν, “δεν γνωρίζαμε το νούμερο του ξενοδοχείου”. Ε λοιπόν, ούτε και εγώ το ήξερα τη νύχτα της άφιξής μου. Περιττό να πω ότι έχασα τη φωτογράφιση του αγώνα του Mr. Universe και τους αγωνιζόμενους να ποζάρουν κοντά στη Σφίγγα.

Με τον Mike Mentzer στο Κάιρο.

GRF: Υπήρχε μια βραχύβια κατηγορία Ζευγαριών (Μixed Pairs), ποια η γνώμη σας γι’αυτή και για ποιο λόγο καταργήθηκε;

DJB: Η Ένωσή μας SPA εγκαινίασε τον αγώνα των Ζευγαριών (“Couples”) ο οποίος γρήγορα μετονομάστηκε σε “Mixed Pairs” για να παραπέμπει σε έναν άνδρα και μια γυναίκα (θυμάμαι αμυδρά ότι κάποτε είδα τα αδέλφια Mentzer να ποζάρουν μαζί, αλλά δεν είμαι σίγουρη αν έχω καθόλου φωτογραφίες για να το επιβεβαιώσω). Μόλις οι γυναίκες εισήλθαν στην σκηνή του bodybuilding και τα media εκδήλωσαν τόσο ενδιαφέρον, ξαφνικά οι άνδρες χαλάρωσαν και έγιναν καλύτεροι ποζέρ. Προφανώς, ακολουθώντας το παράδειγμα των γυναικών, δεν ένιωθαν πλέον να περιορίζονται μόνο στις ελάχιστες υποχρεωτικές πόζες. Οι καλύτεροι ποζέρ της εποχής εκείνης ήταν ο Φρανκ Ζέιν (Frank Zane) και ο Εντ Κόρνεϊ (Ed Corney) οι οποίοι ανέπτυξαν τα δικά τους στυλ.

Ο 3 φορές Mr. Olympia Frank Zane, φωτογραφημένος το 1979 από την Doris Barrilleaux
Ο Ed Corney σε φωτογραφία της Doris Barrilleaux

Η κατηγορία των Ζευγαριών έγινε πολύ καλώς αποδεκτή, καθώς κάθε ένα από αυτά ανέπτυσσε μοναδικές και καλλιτεχνικές ρουτίνες. Τα ζευγάρια έδειχναν να απολαμβάνουν το ποζάρισμά τους τόσο όσο και το κοινό. Πολλοί από τους κορυφαίους άνδρες και γυναίκες bodybuilders έδειχναν να απολαμβάνουν αυτή τη μορφή τέχνης. Αναφέρω εν τάχει τους Shelly Gruel & Tony Pearson, Boyer & Valerie Coe, Carla Dunlap & John Kemper, και Cory & Jeff Everson.

Samir Bannout και Shelly Gruel
Jeff και Cory Everson.

Φωτογράφισα πολλές όμορφες ρουτίνες ζευγαριών και τις συμπεριέλαβα στον δικό μου Οδηγό Ποζαρίσματος SPA (SPA Posing Guide) για να βοηθήσω τα νεότερα ζευγάρια. Μπορώ απλά να πιθανολογήσω ότι, καθώς οι άνδρες ανέλαβαν τον έλεγχο του γυναικείου αθλήματος κατά το 1984, η αγωνιστική αυτή κατηγορία τέθηκε στο περιθώριο. Προσωπικά, θεωρώ ότι αυτό ήταν ένα πολύ μεγάλο λάθος.

Οδηγός ποζαρίσματος ζευγαριών από την SPA

GRF: Όταν ουσιαστικά περιθωριοποιηθήκατε από την IFBB και αποχωρήσατε από την AFWB το 1982, σκεφτήκατε ποτέ να αναβιώσετε την SPA και γιατί τελικά αυτό δεν συνέβη ποτέ; Θα παίρνατε την ίδια απόφαση σήμερα;

DJB: Ας σου παραθέσω κάτι που είπε η Σούζαν Φράι (Susan Fry) η οποία ήταν Γραμματέας της AFWB και Γενική Γραμματέας της Επιτροπής Γυναικών της IFBB. Εργαζόταν επίσης και στο γραφείο του Joe Weider για το περιοδικό Muscle & Fitness. Με ρώτησε κάποτε, “Ντόρις, νιώθεις ποτέ σαν να τρέχεις κατά μήκος του γηπέδου κρατώντας τη σημαία, και όταν γυρίσεις το κεφάλι, δεν υπάρχει κανείς πίσω σου;”. Ούτε εγώ η ίδια δεν θα μπορούσα να το θέσω καλύτερα.

Το 1980 στη Μανίλα, η Doris Barrilleaux εκλέγεται επικεφαλής της Επιτροπής Γυναικών της IFBB απέναντι στην Christine Zane και τη Lisa Lyon.

Μετά που ο Μπεν Γουίντερ (Ben Weider) μου ζήτησε να σχηματίσω μια ερασιτεχνική ομοσπονδία για τις γυναίκες αγωνιζόμενες, ενώ ήμουν Πρόεδρος της Επιτροπής Γυναικών της IFBB, απλώς άφησα τον οργανισμό μου SPA να απορροφηθεί από την AFWB. Δεν περίμενα ποτέ ότι, μετά από όσα είχαμε περάσει για να στήσουμε την Αμερικάνικη Ομοσπονδία Γυναικών Bodybuilders (American Federation of Women Bodybuilders), για την οποία ο Μπεν με βοήθησε ακόμα και στην ονομασία, ξαφνικά θα μας έλεγαν ότι θα ήταν παράνομο να έχουμε δύο διαφορετικές ομοσπονδίες. Δεν το γνώριζε αυτό την εποχή εκείνη; Επικοινωνούσαμε τηλεφωνικώς πολλές φορές μέσα στη μέρα. Ήθελα να δώσω στις γυναίκες την ευκαιρία της ψήφου, αλλά αυτό δεν συνέβη. Μας πήραν υπό την αιγίδα της NPC (National Physique Committee), μαζί με τον παχυλό μας τραπεζικό λογαριασμό και όλα. Ως η μοναδική γυναίκα στο 13μελές Συμβούλιο Διευθυντών της IFBB, η ψήφος μου είχε μικρή επιρροή, αλλά τουλάχιστον είχα μια ψήφο εκεί πέρα. Μια φορά με είχε προειδοποιήσει ένας από τους μύθους του bodybuilding ότι, “Εάν ποτέ προδώσεις τον Ben, θα σε πετάξει σαν καυτή πατάτα“. Είχε δίκιο.

Καλοδεχόμουν όλη τη βοήθεια και καθοδήγηση την οποία έδιναν οι άνδρες, ειδικότερα ο Όσκαρ Στέιτ (Oscar State), ο οποίος είχε τόσο μεγάλη εμπειρία. Τον λάτρευα τον ανθρωπάκο. Επέμενε στους κανόνες, αλλά ήταν πάντοτε δίκαιος. Τον θεωρούσα ως τη ραχοκοκαλιά της IFBB. Ήταν ο μόνος άνθρωπος τον οποίο ποτέ είχα ακούσει να το λέει στον Μπεν, όταν ήξερε ότι ο τελευταίος είχε λάθος. Υπήρχε ένα πράγμα το οποίο με ενοχλούσε. Μέσα στη χρονιά λάμβανα όλα τα παράπονα από τις επαγγελματίες γυναίκες. Κανόνιζα κάποια συνάντηση στο επόμενο pro show για να τα συζητήσουμε. Αλλά σε κάθε συνάντηση, ο Όσκαρ και ο Γούειν Ντεμίλια (Wayne Demilia) θα παρείσφρυαν στη συνάντησή μας ως παρατηρητές. Όμως, εκείνοι ήταν οι οποίοι επέλεγαν ποιες pro αγωνιζόμενες θα λάμβαναν πρόσκληση. Ούτε μία γυναίκα δεν σηκωνόταν να μιλήσει ελεύθερα όταν εγώ προσπαθούσα να διευθετήσω τις έννοιές τους. Όπως μου ανέφερε μία, φοβόντουσαν ότι αν παραπονεθούν, δεν θα λάμβαναν πρόσκληση για τον επόμενο αγώνα. Προς τα τέλη της ανάμιξής μου, ένας αξιωματούχος μου είπε, “Έχουμε το μοναδικό παιχνίδι στην πόλη, ή το παίζεις όπως θέλουμε εμείς ή δεν το παίζεις καθόλου“. Υπερασπίστηκα τουλάχιστον το δικαίωμα των γυναικών στην ψήφο, είτε για να προσπαθήσουμε να συνεχίσουμε μόνες μας, είτε όχι. Αυτό δεν έκατσε καλά στον Μπεν, και με αγνόησε παντελώς μετά από αυτό. Το 1984 ήταν η τελευταία χρονιά στην οποία εκτελούσα καθήκοντα στην Επιτροπή Γυναικών. Όταν ο Όσκαρ πέθανε το 1984, ένιωσα ότι οι επαγγελματίες bodybuilders έχασαν τον μέντορά τους, και οι γυναίκες τον μεγαλύτερο σύμμαχό τους.

Η επόμενη επικοινωνία την οποία είχα με τον Μπεν ήταν το 2001. Μου άρεσε να δουλεύω με το Photoshop, και γνωρίζοντας την εμμονή του με τον Ναπολέοντα, και βλέποντας όλα τα τεχνουργήματα στο σπίτι του, του έστειλα μια μικρή σύνθεση που έφτιαξα.

Απαντώντας, έγραψε αυτό το απόσπασμα: “Η φωτογραφία με το Ναπολέοντα στην καρέκλα είναι υπέροχη. Θα το εκτιμούσα εάν θα μπορούσες σε παρακαλώ να φτιάξεις 12 κόπιες. Σε παρακαλώ ενημέρωσέ με για το κόστος και θα σε αποζημιώσω άμεσα. Με τις καλύτερες ευχές, Μπεν. Του έστειλα τις κόπιες, αλλά αγνόησα την προσφορά πληρωμής. Ο Μπεν πέθανε το 2008. Σε κάποια φάση, και ο Τζο Γουίντερ μου ζήτησε ένα αντίγραφο της φωτογραφίας.

Δεν σκέφτηκα ποτέ να αναβιώσω την SPA, είχα δώσει αρκετή από τη ζωή μου στη μάχη να ξεκινήσουμε και να οργανώσουμε το γυναικείο bodybuilding. Έμεινα κοντά στο άθλημα φωτογραφίζοντας αγώνες και παρέχοντας φωτογραφίες σε αυτούς, και σε περιοδικά. Ήμουν επίσης Photo Editor του Florida Muscle News, ένα περιοδικό αφιερωμένο στην Πολιτεία. Έλπιζα ότι όλο αυτό θα παρέμενε μέχρι να φτάσω τα 80 μου. Αλλά ήρθε η ψηφιακή κάμερα, μαζί και με πολλούς άλλους φωτογράφους. Σταμάτησα να φωτογραφίζω αγώνες το 2004.

Όλη εκείνη την εποχή, υπήρχαν ορισμένοι άνδρες οι οποίοι πίστευαν ότι εκείνοι θα έπρεπε να ελέγχουν το άθλημα των γυναικών, και όχι οι γυναίκες από μόνες τους. Αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία.

GRF: Η ταινία “Pumping Iron II : the Women” απετέλεσε τη συνέχεια του αρχικού Pumping Iron. Ποια είναι η άποψή σας για την ταινία, και για ποιο λόγο παίξατε μόνο έναν πολύ μικρό ρόλο σε αυτή;

DJB: Την εποχή που η ταινία Pumping Iron II: The Women κινηματογραφήθηκε το 1985, ήμουν τυχερή να λάβω πρόσκληση για να κάτσω στο κοινό και να μπορώ να βγάλω φωτογραφίες. Δεν είχα καμία εμπειρία στη σκηνοθεσία και σαν τον Oscar State, με ένοιαζε περισσότερο να ακολουθεί τους κανόνες της IFBB, περισσότερο σαν ντοκιμαντέρ, και όχι να παραποιηθεί ώστε να δείχνει πιο συναρπαστικό.

Γράμμα ευχαριστιών προς την Doris Barrilleaux για τη βοήθειά της στο 1983 Caesar's World Cup, το σκηνικό της ταινίας Pumping Iron 2: The Women.

Η Powerlifter/Bodybuilder Μπεβ Φράνσις (Βev Francis) από την Αυστραλία, η πιο ανεπτυγμένη γυναίκα την εποχή εκείνη, προσεκλήθη να συμμετάσχει. Εσκεμμένα έλαβε τέτοιο νούμερο ώστε να βρεθεί δίπλα από την πρώτη μας Miss Olympia, Rachel McLish. Δεκτό για λόγους θεαματικότητας, αλλά όταν κατετάγη 8η και οι κανόνες ξαφνικά άλλαξαν για να υπάρχει η Μπεβ στο τελικό posedown (η IFBB κατέτασσε μόνο τις 6 πρώτες), έπαθα σοκ.

Η Bev Francis και η Rachel McLish στο Pumping Iron 2: The Women

Υπήρχε ήδη η διαμάχη στον τρόπο κρίσης. Η Μπεβ ήταν ένας πολύ καλός άνθρωπος, αλλά προφανώς μπροστά από την εποχή της, όπως ήταν και η Λάουρα Κομπς (Laura Combes) στον πρώτο μας αγώνα στη Φλόριδα το 1979. Αρκετά χρόνια μετά, όταν τη ρώτησα εάν της λείπουν οι αγώνες, η Μπεβ απάντησε ότι με ευκολία επέλεξε τη μητρότητα αντί των αγώνων.

Έμεινα έκπληκτη όταν με κάλεσαν backstage καθώς δεν είχα καμία διασύνδεση με την κινηματογράφηση. Ξαφνικά υπήρξε μια διένεξη σχετικά με την ενίσχυση στο σουτιέν της Rachel. Ήμουν η μόνη αρμόδια γυναίκα για να κάνω τον έλεγχο backstage για να βοηθήσω τον Oscar με αυτή την δυσχέρεια. Οι κανόνες ανέφεραν ότι το μέγεθος του γυναικείου στήθους δεν θα έπρεπε να ληφθεί υπόψη, αλλά μόνο η θωρακική ανάπτυξη. Θυμάμαι την Ντέμπορα Νταϊάνα (Deborah Diana) να κάνει κάποια στιγμή το σχόλιο ότι, “κανείς ποτέ δεν έκανε έλεγχο για να δει εάν υπάρχει ενίσχυση στα αντρικά μαγιό“.

(συνεχίζεται στο 3ο Μέρος)
Το “And I Did!” αποτελεί μια multimedia παρουσίαση της ζωής της Doris Barrilleaux, και του πώς ίδρυσε και ηγήθηκε της ανάπτυξης και αποδοχής της γυναικείας σωματικής διάπλασης, σε ένα eBook βασισμένο σε DVD, όπως κανένα άλλο στο είδος του. Μια multimedia αυτοβιογραφία αποτελούμενη από 159 κεφάλαια και 63 video clips. Συνολικού μήκους περίπου 46 ωρών ανάγνωσης και παρακολούθησης. Περιλαμβάνει δημοσιευμένα άρθρα περιοδικών και αποκόμματα εφημερίδων για περαιτέρω ανάγνωση. Η τιμή αυτής της “εγκυκλοπαίδειας με αυτόγραφο” είναι $45.00 US. Τα μεταφορικά είναι δωρεάν εντός ΗΠΑ και πολύ χαμηλά (λιγότερα από 5 ευρώ) για Ελλάδα. Επικοινωνήστε με την Doris Barrilleaux για πληροφορίες στο email: [email protected].

Κοινοποίησέ το

Μοιράσου το άρθρο με τους φίλους σου!

Shares